نقد و بررسی: “Rugby 20” سخت تلاش می کند ، اما نمی تواند طرفداران گاه به گاه را تغییر دهد

من به عنوان یک هوادار اسپرت انگلیسی تبار و بریتانیا ، احساس می کنم خیانتکار نیستم که با راگبی ۲۰ کلیک نکنم. با وجود این که مطمئنا بهترین تلاش برای عنوان راگبی در سالهاست ، با توجه به چگونگی وقوع راگبی ۱۸ ، این یک تعریف عالی نیست. . در نهایت ، مسلما راگبی سخت ترین ورزش “اصلی” برای تکرار بازی است.

بر خلاف هر سیم ورزش مدرن دیگری که من بازی کرده ام ، هیچ درجه ای از “انتخاب و بازی” وجود ندارد. حتی سری Madden – که علیرغم اینکه به اصطلاح خروجی فوتبال آمریکایی ما در مقایسه با صحنه رگبی بین المللی شگفت آور جلا شده آمریکای شمالی ، در ایالات متحده موفقیت پدیداری دارد ، درک و بازی برای تازه واردان آسانتر است.

اگر راگبی ۲۰ را تجربه می کنید ، قبل از شروع تجربه ای لذت بخش ، در حال نبرد طولانی و اغلب دشوار با کنترل های پیچیده ، طراحی عجیب و غریب و انتخاب های عجیب UX هستید. به محض این که می توانید آن را قطع کنید ، می تواند سرگرم کننده باشد ، اما صبر شما و به طور بالقوه استانداردهای شما را قبل از رسیدن به آنجا آزمایش می کند.

فوری ترین مسئله در مورد گیم پلی Rugby 20 مربوط به کنترل ها است: بدون اختصاص دادن آموزش ، کاملاً گم می شوید. به من اعتماد کنید ، پرداختن به هر مرحله پیشرفت را پرداخت می کند ، زیرا هیچ موفقیتی در پرش به بازی وجود ندارد – شما در ۳۰ ثانیه ۱۴ امتیاز را کسب خواهید کرد. اما حتی پس از آن ، آموزش بسیار سطح بالا است؛ با کمی آزمایش و خطا ، در ابتدا ممکن است بازی های خود را در هر دقیقه به هفت امتیاز واگذار کنید.

بعضی اوقات ، انتخاب دکمه معنا پیدا می کند. قرار دادن پاس روی دکمه های شانه کاملاً واضح است ، زیرا جانبی است و به کنترل کامل بازیکن خود نیاز دارید. به همین ترتیب ، مقابله با لذت یکبار لذت می برد.

اما اسکرام ها به طور مثال غیر ضروری هستند. شما هر دو چوب آنالوگ را به سمت پایین می کشید ، سپس به دکمه های شانه ضربه می زنید ، سپس با یک چوب در حال حرکت همیشه هدف در حال حرکت هستید و در عین حال توپ را با توپ دیگر جابجا می کنید. من مطمئن هستم که برای ایجاد یک عنصر مهارت و یکنواخت در مواجهه با گزینه جایگزین دکمه ، اما این فقط سرگرم کننده یا شهودی نیست.

سرانجام ، شما می توانید از کنترل آویزان شوید. بیشتر اوقات، به هر حال. اگر می دانید که چگونه توپ را لگد بزنید ، از کلاه خود دور می شوم ، زیرا فقط نمی توانستم سرم را به آن نزدیک کنم.

گرافیک استخوان های برهنه و گیم پلی متناقض
راگبی ۲۰ خوب به نظر نمی رسد. این می گوید که ، هنگامی که تصاویر اولیه زیر نظر را در تریلر رسمی پرتاب فوق (و صدای بلند قابل فهم) بالا ببرید ، علامت ۲۴ ثانیه ای یک دست بازیکن بازیکن را می بیند که از زیر زانوی حریفش تجزیه می شود.

اما برای هر چهره ای ضعیف ، مشکل قطع و یا ورزشگاه اشباع نشده ، عملکرد در میدان می تواند احساس واقعی و قدرتمندی داشته باشد. مشکلات با قدرت واقعی متصل می شوند. طفره رفتن از یک نیروی دریایی ورودی بسیار هیجان است. برخورد یک پاس عالی ، که تمرین زیادی را انجام می دهد ، مانند یک تغییر دهنده بازی است.

اما در عین حال ، بازیکنان هیچ وقت به نظر نمی رسد که شما از آنها بخواهید مشکل دیگری پیدا کنند – وقتی سعی می کنید ورزشی را مجدداً به وجود آورید که نیازمند تاکتیک های ماددن با روان بودن فیفا باشد. وقتی دفاع می کنید حتی بدتر است. عبور رهگیری بیشتر از آنکه نبینید مخالفت شما با سرعت غیرانسانی در این زمینه پشتیبان می گیرد ، امیدوار خواهید بود که مراحل CPU برای پایان دادن به جنون گام بردارد.

جزئیات کمی وجود ندارد
یک بازی بصری نابود نشده هنوز هم می تواند خود را با شکوفائی کمی نجات دهد. توجه به جزئیات مهم است ، به خصوص از سطح تجربه کاربر ، برای ایجاد یک فضای هیجان انگیز. اینجاست که راگبی ۲۰ نیز می تواند سقوط کند.

وقتی بازیکنان lo-fi شما به زمین می روند ، لیست ها ظاهر می شوند و جالب به نظر می رسند ، قبل از ناپدید شدن پس از حدود دو ثانیه ، بدون اینکه بخواهید آنها را بخواهید. جو در هر استادیوم از اینجا به بعد می تواند غیرقابل احساس باشد. همراه با نمای منطقه از زاویه دید وسیع ، غرفه ها ممکن است به نظر برسند که پر از حامیان هستند اما می توانند برش مقوا برای همه آنچه در آن نقش دارند ، باشند.

این تفسیر بدخواهانه است که به نظر می رسد فقط اسامی تیم ها با یک مدخل ثبت شده است (“توپ هنوز هم برای LEICESTER!”). به طور کلی ، بخاطر کم کردن صدا در طول تجربه ، بخشیده می شود. یا فقط خاموش کردن نظر ، با توجه به اینکه طرفداران خیلی ساکت هستند.

سپس یک بازی چیزهای بی اهمیت صفحه نمایش بارگیری وجود دارد ، که قبلاً به روز نشده است. اولین چیزی که از من سؤال شد این بود که “چند تیم در جام جهانی راگبی ۲۰۱۹ بازی می کنند؟” ، که این امکان را برای این بازی فراهم می کند که در حدود ماه سپتامبر به بازار عرضه شود و اکنون به جای آن به عنوان کراوات به اروپا فروخته می شود – شش ملت مستقر ، هر ساله هر ماه فوریه برگزار می شود. برای تقویت این تئوری ، رتبه بندی تیم ها همچنین نمایانگر عملکردهای فصل ۲۰۱۸-۱۹ است ، پیش بینی نمی شود برای قدرت تیم ملی امسال ، همانطور که قاعده کلی برای sims ورزشی است.

مجموعه ای محدود و گیج کننده
من اعتقاد دارم که زمان زیادی را صرف عنصر “My Squad” بازی نکرده ام ، اما تلاش برای ایجاد یک تیم به غیر از گزینه های مجنون ارائه شده توسط نسخه ژانویه AO Tennis 2 ، دنیاهای فوق العاده محدود و ناتمام بود.

فقط پیراهن ، جوراب ، شلوارک و مدالها را انتخاب کنید ، اما حداقل می توانید شروع کنید. اما پس از آن ، من نمی توانم فهمیدم چگونه تیم خود را معرفی کنم. یا آن را بسازید. به نظر می رسد که راگبی ۲۰ تأثیر خلاقانه خود را از FIFA Ultimate Team جلب کرده است ، اگرچه ظاهراً کمی توضیح در مورد چگونگی انجام این کار را فراموش کرده است.

امید من به بازآفرینی تیم بدخیم وست هارتلپول از RFC از ۱۹۹۵ (در بالا) بود ، هرچند که اعتراف می کند زمان بهتر بود برای بازگشت به حالت بازی سریع و فهمیدن چگونگی بازی در واقع که علی رغم عشق من به آن ورزش ، فقط چهار ساعت طول کشید تا در آن غرق شوید.

سعی کنید ، امتحان کنید ، دوباره امتحان کنید
نکته مهم صرفه جویی در راگبی ۲۰ این است که طرفداران سخت ورزش ، که کاملاً به خاطر یک بازی راگبی مناسب و معقول روبرو هستند ، ممکن است حداقل به برخی دعاها پاسخ دهند. در مراحل پیش نمایش بتا – و با وجود نگرانی های مشابه در مورد گرافیک ، کنترل ها و گیم پلی – بسیاری از بازیکنان به نظر می رسید آماده پذیرش محصول نهایی با بازوهای باز باشند.

آنها در کنار چند حالت بازی مورد انتظار و دسترسی به تیم هایی با مجوز کامل از Premier League انگلیسی ، چند ملیتی Pro 14 ، Top 14 و ۱۶-D فرانسه فرانسه ، به یک تلاش تحسین برانگیز برای جذب این ورزش دسترسی پیدا می کنند. همچنین ۲۰ تیم ملی وجود دارد که به نظر می رسد هفت تیم استرالیا ، نیوزیلند ، انگلیس ، آفریقای جنوبی ، آرژانتین ، فیجی و اروگوئه مجوز ندارند. این شرم آور است ، اما هزینه ای برای عمق در جای دیگر است.

من واقعاً امیدوارم که آنها را برآورده کند. Bigben و Eko Software قطعاً جایزه “حداقل حداقل تلاش می کنند” را دریافت می کنند. تنها راه برای بهتر شدن این بازی ها در درازمدت ، ساختن آنها ، آموختن از اشتباهات و بازخورد ها است و در آینده ای نزدیک با یک بازی بهتر از تونل بیرون می آیید.

اما در حال حاضر ، آیا راگبی ۲۰ برای طرفداران گاه به گاه این ورزش است؟ من این را نمی گویم. به سایر نماهای ورزشی که می شناسید بچسبید. برای من ، این دوباره به اشتیاق من به ماددن است. مثل من می گویم – خائن.