نقد و بررسی MARIO + RABBIDS KINGDOM BATTLE

به طور کلی اگر بخواهم بحث گیم‌پلی و مبارزات را ببندم، می‌توان گفت که Mario + Rabbids یک تجربه استاندارد و بالانس را در زمینه‌ی اکشن ارائه می‌دهد که تمامش کنش‌های شما، از حرکت گرفته تا ضربه در قالب استراتژی نوبتی شکل می‌گیرد و دشمنان نیز با همین شکل به حملات شما پاسخ می‌دهند اما نباید فراموش کنیم که عنصر مهم چالش و سختی در بازی کمتر یافت می‌شود، یعنی Mario + Rabbids برای گیمرهای حرفه‌ای تر چیزی بیش از یک تجربه‌ی کژوال‌مانند را نخواهد داشت.

نکته دیگری که در Mario + Rabbids بشدت توجه شما را جلب می‌کند، تنوع طراحی در محیط‌های بازیست. شروع بازی در Mushroom Kingdom است، محیطی که حسی شاد و پرزرق و برقی دارد اما در ادامه شما هم محیط‌های فانتزی‌‌تر و دارک‌تر را خواهید دید و هم در محیط‌هایی قدم خواهید گذاشت که کاملا که حسی شبیه به سرزمین عجایبی از رنگ‌های مختلف را به شما می‌دهد و به طور کلی یوبی‌سافت در زمینه‌ی طراحی برای بازی سنگ تمام گذاشته است. با وجود برخی از باگ‌های گرافیکی، قطعا Mario + Rabbids در حوزه‌ی استایل هنری و گرافیک یکی از زیباترین جلوه‌های عناوین فانتزی امسال را ارائه می‌دهد.

با تمامی این اوصاف، بازی متاسفانه زود عرضه شده است و از یک پتانسیل بسیار مهم بی‌بهره مانده و آن هم قابلیت بازی به شکل “آنلاین” و تعاملی است. اگر بازی را تجربه کنید، سیستم استراتژی و اهمیت تعامل بازیکنان را درک کنید و آنگاه به این حقیقت پی ببرید که بازی فاقد بخش آنلاین است، چیزی جز حیرت و افسوس انتظار شما را نمی‌کشد. متاسفانه فقدان بخش آنلاین، یک پتانسیل بزرگ را از Mario + Rabbids دور کرده است و از نظر من بسیار بعید است که یوبی‌سافت متوجه پتانسیل بازی برای این بخش نشده باشد و شاید تاکید آن‌ها برای عرضه بازی در سال جاری، علت این فقدان مهم بوده است، بخصوص اینکه به نظر می‌رسد در آینده و در قالب DLC قرار است این قابلیت به بازی افزوده شود.

پلات بازی ساده اما واقعا مناسب است و در حین تجربه متوجه می‌شویم که نویسندگان چقدر خوب داستان را در قالب دیالوگ‌هایی طنز ارائه می‌دهند و به پیش می‌برند. به طور کلی ژانر بازی را تا حدی می‌توان اکشن و استراتژی دانست و شما باید برای هر قدم از بازی خود برنامه‌ریزی داشته باشید. اما به چه صورت؟

در ابتدا بیایید به بُعد استراتژی بازی بپردازیم. Mario + Rabbids یک بازی استراتژی نوبتی است، بصورتی که شما و دشمنان هر یک باید بصورت نوبتی به یکدیگر حمله کنند. وقتی که نوبت شماست، باید ماریو و یارانش را کنترل کرده و مسیر حرکت آینده‌ی آن‌ها را ترسیم کنید و سپس با زدن دکمه‌ای نتیجه‌ی استراتژی چیدن شما مشخص می‌شود و در ادامه دشمنان نیز باید همین کار را برای شما انجام دهند. تا حدی می‌توان مبارزات را چیزی شبیه به عناوینی نظیر Transistor و XCOM دانست که البته به شکل مینیمال‌تری ارائه شده است.

Mario + Rabbids در حوزه‌ی اکشن بودن نیز تنوع خوب و جالبی دارد. همانطور که گفته شد بر پایه استراتژی، شما باید یک مسیر را مشخص کنید و ماریو و خرگوش‌ها هم آن‌ مسیر‌ها را جلو می‌روند. نکته این است که برای آسیب زدن به دشمنان شما هم می‌توانید در یک فاصله‌ی دور از آن‌ها قرار گرفته و شلیک کنید، هم می‌توانید مسیر حرکتی را طوری تنظیم کنید که از مسیر دشمنان رد شده و با این حرکت آسیبی را نیز به آن‌ها می‌رسانید. اما نکته این است که شیوه دوم باعث می‌شود که ناخواسته در نزدیکی دشمنان قرار بگیرید و این در نوبت بعد، موجب آسیب رسیدن به شما می‌شود. به بیان ساده‌تر می‌توان گفت که در حوزه‌ی مبارزات، بازی توانسته با این روشِ ساده یک تعادل مناسب را شکل دهد تا تجربه گیم‌پلی خیلی آسان نشود.

اولین سورپرایز یوبی‌سافت در نمایشگاه E3 معرفی بازی Mario + Rabbids Kingdom Battle بود، عنوانی که با یک نمایش زیبا معرفی شد تا نشان دهد یوبی‌سافت قصد دارد به طور ویژه از کنسول Nintendo Switch حمایت کند. اکنون بازی منتشر شده و با تجربه‌ی آن زمان پاسخگویی به این سوال است که ورود یوبی‌سافت به جهانِ ماریو و اولین محتوای انحصاری برای کنسول Switch توانسته است که به یک تجربه‌ی موفق تبدیل شود؟ پس بیایید به مرور این موضوع بپردازیم که سرک کشیدن یوبی‌سافت در پادشاهی قارچ چه نتیجه‌ای را در پی داشته است!

داستان بازی زمانی شروع می‌شود که دختری نوجوان موفق به اختراع وسیله‌ای هدست مانند به نام SupaMerge شده است که با آن می‌توان دو شیء را با یکدیگر تلفیق کرد. سپس خرگوش‌ها از طریق ماشین لباسشویی که برای آن‌ها به نوعی حکم ماشین سفر در زمان را دارد، خود را به خانه دختر می‌رسانند و SupaMerge به طور ناخواسته روی سر یکی از خرگوش‌ها قرار گرفته و این وسط طی رویدادی آن‌ها به قلمرو پادشاهی قارچ و ماریو می‌آیند و موجب هرج و مرج در پادشاهی می‌شوند. نقطه‌ی آغاز گیم‌پلی بازی اینجاست، در شرایطی که با حضور ماریو و دوستان کلاسیکش و البته خرگوش‌ها باید به دنبال بازگرداندن نظم به قلمرو قارچ و پیدا کردن خرگوشی باشیم که هدست را روی سرش قرار داده است.

در عناوینی که چنین طراحی را دارند، یک پاشنه‌ی اشیل مهم وجود دارد و آن هم هوش مصنوعی دشمنان است. وقتی شما طی نوبت خود استراتژی طراحی می‌کنید و به دشمن حمله کرده و به آن‌ها آسیب می‌زنید، آیا واکنش دشمنان نیز در حد انتظار است؟ Mario + Rabbids در این نقطه تناقض دارد. در بسیاری از اوقات شاهد این هستیم که قدرت دشمنان و البته هوش آن‌ها، متناسب با اقتضای گیم‌پلی و فضای بازی است اما متاسفانه در نقاط مختلفی بخصوص در نیمه‌ی اول بازی، شاهد تناقض در هوش‌مصنوعی هستیم. مثلا فرض کنید دشمنان دو انتخاب را برای حمله دارند، گزینه اول حمله به کاراکتر ضعیفتری است که در نزدیک آن‌هاست و گزینه دوم کاراکتر قویتری که دورتر از آن‌ها قرار دارد ولی میزان سلامتی کمی دارد و با یک ضربه از بین می‌رود. اما در کمال تعجب دشمنان گزینه اول را برای حمله انتخاب می‌کنند و این گاهی اوقات حس منطق‌گرایانه‌ای که باید سیستم استراتژی نوبتی داشته باشند را از بین می‌برد.

چیز دیگری که خیلی به ارزش تکرار بازی و جذابیت آن کمک کرده سیستم ارتقا و افزایش سطح است. بعد از پشت سر گذاشتن هر مرحله، امتیازی به ماریو و خرگوش‌ها داده می‌شود و براساس آن امتیاز و عملکردِ شما، شخصیت و اسلحه‌ها ارتقا پیدا می‌کنند. همچنین نکته جالب این است که با رفتن به محیط‌ها و جهان بعدی در حدی این امتیازها تاثیرگذار است که شیوه بازی و سرعت را در مقایسه با ابتدا کاملا متحول می‌کند و شما می‌توانید خرگوش‌ها را با طرح‌ها و ویژگی‌های مختلف تلفیق کنید که بعضی از این طرح‌ها واقعا بامزه و جالب هستند.